اصلاح گرده‌افشان‌هاي ديپلوئيد مقاوم به رايزوكتونيا
مجري مسئول: حسن ابراهيمي‌كولایي
مجريان : سید باقر محمودی، جمشید سلطانی، حمیدرضا ابراهیمیان، عادل پدرام
چکیده:
بيماري پوسيدگي ريشه و طوقه ناشي از Rhizoctonia solani AG-2-2 در مناطق عمده کشت چغندرقند از عوامل محدود کننده مي‌باشد. بهترين روش کاهش ميزان خسارت بيماري استفاده از ارقام مقاوم چغندرقند است. در راستاي تهيه رقم مقاوم اقدام به تهيه والد پدري مقاوم به اين بيماري شد. به اين منظور، در سال 1383، از ريشه‌هاي مقاوم يکي از اين ژرم‌پلاسم‌ها پس از خودگشني بوته‌ها در كيج كاملاً ايزوله، 78 توده بذر(S1) تهيه شد. در سال 1384 هم زمان، بذر S2 و با تلاقي S1ها با يک نرعقيم، بذر هيبريد تهيه گرديد. در سال 1385، 68 هيبريد در چهار آزمايش به همراه سه شاهد داخلي و خارجي مقاوم در همدان، خراسان و کرج مقايسه عملکرد شدند. در همين سال، مقاومت S2ها نيز در شرايط ميکروپلات ارزيابي گرديد. بر اساس نتايج مقايسه عملکرد و ارزيابي مقاومت، هيبريدهايي که عملکرد و مقاومت مناسب داشتند انتخاب و به همراه چهار شاهد مقاوم و يک شاهد حساس در مناطق همدان، کرج، اصفهان(در مزارع عاری از ریزوکتونیا)، خراسان و آذربايجان غربي (در مزارع آلوده به ريزوکتونيا و ريزومانيا) در دو آزمايش 20 رقمي مقايسه عملکرد شدند. همزمان درشرايط ميکروپلات مجدداً مقاومت S2 هاي انتخابي نيز بررسي شد. بر اساس نتايج آزمايش‌هاي مقايسه عملكرد هيبريدها و ارزيابي مقاومت، 9 رگه S2 كه مقاومت بالایی داشتند و هيبريد آنها نيز عملکرد بالا داشتند، به عنوان بهترین گرده‌افشان‌ها انتخاب شدند.
۱۳۸۸ اردیبهشت ۲۶, شنبه
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
